Τον Μάρτιο του 2020, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Ρώσος ομόλογός του, Βλαντιμίρ Πούτιν, συμφώνησαν να χωρίσουν τρεις ζώνες επιρροής στη Συρία. Η πρώτη ζώνη που καλύπτει περίπου το 65% της χώρας, βρισκόταν υπό τον έλεγχο του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ, με την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν.
Η δεύτερη ζώνη, που καλύπτει περίπου το 25%, ήταν υπό τον έλεγχο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), με την υποστήριξη του διεθνούς συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η τρίτη ζώνη βρίσκεται στη βόρεια και βορειοδυτική Συρία και ελεγχόταν από την Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) του Αμπού Μοχάμεντ Αλ Τζουλάνι και άλλες φατρίες συμμαχούν με την Τουρκία.
Η επέλαση της HTS από το Χαλέπι έως τη Δαμασκό ήταν αιφνιδιαστική και αστραπιαία, διαλύοντας τον ρωσο- τουρκικό διακανονισμό. Ο Άσαντ έπεσε και ο Ερντογάν κέρδισε, όπως ανέφερε η κόρη του Τούρκου προέδρου σε ανάρτησή της στα social media. Τώρα πρέπει να ρυθμιστεί ένας νέος διακανονισμός μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν ενδέχεται να μην έχει ακόμα πει την τελευταία του λέξη.
